relaxed in de drukte

Mijn zoon in het Walhallab

Ik loop naar binnen en kom in een grote ruimte. Het lijkt niet zo groot, maar als je goed rondkijkt is het enorm. Aan mijn rechterkant staan allemaal machine's en er staan kasten met gereedschap. Er staat een grote tafel waar mensen aan zitten, thee te drinken. Het zijn jonge mensen, oude mensen, jongens, meisjes, Nederlands en buitenlands, met rugzakje of zonder (nou ja, eigenlijk heeft iedereen toch een rugzakje, alleen is de een wat voller dan de ander). Het is gezellig. Ik krijg ook thee aangeboden.
Al gauw gaat iedereen weer aan het werk. Dat gaat grappig genoeg eigenlijk vanzelf. Er is niemand die zegt "kom we gaan weer beginnen". Ze gaan gewoon ineens weer verder waar ze mee bezig waren.

Met een kopje thee ga ik op een bankje zitten kijken naar de werkende jongeren en kinderen. Een aantal kinderen is bezig met een half hout verbinding. Ik wist niet wat dat was, maar gelukkig waren er genoeg kinderen die me dat even wilde uitleggen. Er wordt gemeten, gerekend, gezaagd en gebeiteld. Het resultaat mag er zeker zijn! Ik vind het super knap dat die kinderen dat zomaar even doen. Maar hier vinden ze dat heel normaal.

Ik hoor gitaar muziek. Als ik de ruimte verder naar links inloop kom ik langs allerlei kunstwerken van leerlingen. Dan kom ik bij een kring van boomstammen waar een aantal mensen samen gitaar aan het spelen zijn. Ik zie een jong blond meisje en een jongen van begin 20. Hij komt uit een vreemd land hier ver vandaan. Gevlucht naar hier. Zij komt hier vandaan en heeft haar toevlucht gevonden in deze plek. Samen spreken zij dezelfde taal, die van de muziek. Er zit nog een meneer bij die aanwijzingen geeft en lekker meespeelt. Wat geniet ik van dit kleine privé concert.

Wat een bijzondere ruimte waar zo veel gebeurd en waar het toch heel relaxed aanvoelt. Waar iedereen mag en kan zijn wie hij/zij is. Ik heb ervaren dat, hoe druk het ook is, met veel lawaai en veel mensen, dat ik me toch altijd rustig en ontspannen voel als ik daar ben. Dat iedereen je in je waarde laat en vriendelijk is. Wat een heerlijke plek.

Als je je afvraagt waar dit toch mogelijk is? Ga dan maar eens kijken in het Walhallab bij de kruittoren. Daar gebeurt dit dagelijks. Kinderen zijn leerling en meester. Zij kunnen wat ze geleerd hebben doorgeven aan andere kinderen. Jongeren maken de prachtigste dingen. Daar kunnen zij hun talenten ten volle benutten en uitbreiden. Er komen mensen uit het AZC om een oude gitaar op te knappen zodat ze samen muziek kunnen maken. En dat doen ze!  En dat allemaal zonder subsidies.

Koopavond ouderwets gezellig?

Foto: Celina Lesmeister

Er is al veel over gezegd en gezwegen maar het blijft een onderwerp wat mij bezig houdt. De koopavond in Zutphen. Wat moet daar nou mee? Doorgaan zoals nu? Afschaffen? Of bedenken we iets heel nieuws?

Toen ik een jong meisje was, ging ik graag met mijn vriendinnen naar de koopavond. Dat was gezellig en ook wel spannend. We ontmoetten elkaar in de stad. En ik woonde ook nog in het centrum dus voor mij was het een thuiswedstrijd, dus was ik er elke vrijdag! Maar als ik nu op vrijdag, na mijn werk de stad in loop zijn er veel winkels donker. En dat geeft een beetje een akelig gevoel. Het is niet echt gezellig. En dat vind ik jammer!

Ik snap dat het lastig is in deze tijd. Men kan immers altijd naar de winkel. Iedere avond zijn de supermarkten open. Op zondag zijn winkels steeds vaker open. En je kan midden in de nacht van achter je pc winkelen. Je kan altijd boodschappen doen. Dus de extra tijd die de vrijdagavond gaf om te winkelen is niet meer echt nodig.
Voor kleine winkeliers is het ook heel lastig, want die moeten tegenwoordig bijna 7 dagen per week werken. Wanneer moeten zij dan hun boodschappen doen?
Er is geprobeerd om de koopavond een uur korter te maken en de zaterdag een uur langer. Maar dit heeft niet het gewenste resultaat opgeleverd. De grotere winkels zoals bijvoorbeeld de Hema en H&M deden hier niet aan mee waardoor de helft van de stad om 8 uur dicht ging en de andere helft om 9 uur. Wat weer zorgt voor verwarring bij de consument.

In Doetinchem hebben ze hetzelfde probleem, las ik in de krant. Ook daar komen winkeliers bijeen om te bespreken hoe het anders kan (of moet). En in Enschede heeft meneer Klappe een geweldig idee om winkelen weer aantrekkelijker te maken.
Hij bedacht een "stadsgarderobbepakketdienstkinderopvang". Een centrale plek waar kinderen kunnen spelen en kluisjes zijn om je gekochte spullen achter te laten, zodat je nog langer in de stad kan blijven. Dat lijkt mij een super idee!

Foto: Rebecca Solcer

Hier in Zutphen hoor ik van mensen dat het niet meer gezellig is. Dat het parkeren te duur is. Dat veel winkels toch gesloten zijn.
Maar hoe moet het dan? Is de koopavond nog wel van deze tijd? Is het niet tijd voor iets nieuws? Een mooi samenwerkingsverband tussen de winkeliers in Zutphen? Een chocolatier uit onze stad heeft eens gezegd "samenwerken is het nieuwe concurreren". Misschien zijn evenementen of acties samen wel veel beter dan een koopavond? Of alleen in de zomer koopavond?
Ik hoor altijd veel commentaar van mensen, maar weinig ideeën over hoe het wel moet. Dus ik daag jullie uit! Wat heeft Zutphen nodig in de binnenstad? Hoe gaan we het weer gezellig en spannend maken? En komen jullie dan ook?

Gewoon omdat het kan!

Foto: Jos Bohmer

Als kind keek ik vanuit ons huis tegen een toren aan. Die toren vertelde mij hoe laat het was, zelfs als ik er niet naar keek. En hij beschermde mij tegen bliksem (Ik heb het een aantal keer zien inslaan in de toren). Deze toren die mede verantwoordelijk is voor mijn gevoel van thuiskomen als ik in de stad kom, de Wijnhuistoren!

En nu, jaren later, ga ik (samen met mijn kinderen) voor het eerst deze toren beklimmen, want dat kan tegenwoordig. Op zaterdagmiddag (in het voor- en najaar) tussen 12:00 en 16:00 kun je ieder half uur met een gids naar boven. Dit kost je 3,50- en dan krijg je er ook nog een kopje koffie of thee bij. Je kan bij de toren op de gids wachten of een kaartje kopen bij het VVV kantoor.

www.postcardsfrom.nl

We stonden onderaan de toren te wachten op de gids. Het was niet helemaal duidelijk waar de gids zou komen. Dus ik raad aan om je kaartje van te voren bij de VVV te kopen dan kunnen ze de gids bellen dat je eraan komt.
We gingen naar boven en op de eerste verdieping was een klein zaaltje waar de gids het een en ander vertelde over de toren. Zoals bijvoorbeeld wat de functie was. Er werden in het wijnhuis rechtszittingen gehouden en buiten aan de muur konden mensen die veroordeeld waren aan kettingen worden vast gemaakt zodat iedereen kon zien dat je iets had uitgevreten. Er werden ook executies voltrokken, wat in die tijd een volksvermaak was.
En de waag die bij de ingang van de toren hangt was om waren te wegen, zodat belasting kon worden geheven.  De toren is twee maal in brand geweest, een keer in 1920 en in 1945.

Foto: Marcel Diseraad

Daarna gingen we verder naar boven over hele smalle trapjes. Toen door een deurtje en we stonden buiten op de eerste trans. En wat is dat gaaf!!! Het uitzicht is zo mooi! Het was wat mistig vandaag dus konden we niet, zoals met helder weer, Deventer zien. Maar als je over de hele stad kan kijken is dat toch geweldig. Ik kon net het dak van mijn ouderlijk huis zien. En de winkel waar ik werk. Hoe mooi die oude daken van de binnenstad er uitzien vanaf boven. Ze zitten allemaal kriskras door elkaar.

Foto: Marcel Diseraad

Je kijkt uit naar de Walburgkerk, de Broederenkerk, de Sint Janskerk, de Drogenapstoren en nog veel meer moois.

Toen we weer naar beneden gingen konden we in de Wijnhuistoren op vertoon van onze toegangskaarten een kopje koffie of thee krijgen. Dat was heel fijn want het was best koud daar boven. En het is een hele mooie plek om wat te gaan drinken. Al met al echt een uitje dus.
De rondleiding duurt maar een half uurtje dus kan je dat mooi eens doen voor je je boodschappen gaat doen! Ik vind het een echte aanrader voor iedereen die in Zutphen woont.

Foto: Francis de Beus

Via de facebookgroep "Je bent een echte Zutphenees als je" heb ik uit veel foto's mogen kiezen voor deze blog. Dat was best lastig kan ik je zeggen, zo veel mooie foto's! Dus in deze blog wat meer foto's dan normaal. En wil je nog meer mooie foto's zien, ga dan naar de facebookgroep om de rest te bekijken.
https://www.facebook.com/groups/zutphenezen/

Het valt toch wel mee!

Het is al weer even geleden dat ik ben verdwaald, of eigenlijk ben ik wel aan het dwalen geweest maar heb ik niets daarover geschreven. Maar ik heb de laatste tijd wel genoeg gelegenheid gehad om lekker door de stad te dwalen. En daar kwam ik weer hele leuke winkels tegen.

Ik hoor vaak van mensen dat er zoveel leegstand is in de binnenstad. En dat het niet goed gaat met de winkels in de stad. Ik kan me daar best wel over opwinden omdat we zo'n mooie binnenstad hebben en heel erg veel leuke winkels. En wat me ook is opgevallen, is dat er veel lege panden snel weer een nieuwe "bewoner" heeft. Een aantal van die nieuwe bewoners wil ik graag aan jullie voorstellen.

Ik heb voor de kerst een aantal cadeautjes gekocht bij Hibou in de Sprongstraat. Dit is geen nieuwe winkel (maar wel een hele leuke) maar toen ik daar heen ging zag ik ineens een nieuwe winkel. De winkel heet FeelingGoods. De inrichting is erg natuurlijk en rustig. De sfeer was fijn! Ik heb een leuk gesprek gehad met de eigenaresse van de winkel die mij van alles vertelde over haar producten. Ze wil graag mooie natuurlijke producten aanbieden. Het liefst ook nog uit de buurt. Zo heeft ze kleding die is ontworpen door dames uit de omgeving. Er zijn mooie omslagdoeken en fijne natuurlijke pantoffels en veel natuurlijke verzorgingsproducten. Zeker een leuke winkel om eens langs te gaan.

In de Korte Hofstraat zit sinds kort een leuke winkel met allemaal leuke gadgets en lifestyle producten. De winkel is vrij robuust ingericht en beschilderd met krijtbord verf. Waarop de eigenaar steeds nieuwe teksten kan schrijven. Dat doet hij ook met cadeaus die hij inpakt. Daar kan hij ook van alles op schrijven. Hij heeft ook leuke Zutphense cadeautjes. Het gaat om de hele woonbeleving vertelt eigenaar Frans. Dus dat je lekker op je bank kan zitten met een mooi kussen en een lekkere plaid en een heerlijke beker chocolademelk (met marshmalows), dus kan je al deze dingen daar vinden. Ook zeker de moeite waard om eens te gaan kijken.

Dan gaan we even naar de Spittaalstraat. Daar is een klein winkeltje El-Oasis geopend. Daar kan je allemaal Marokkaanse dingen kopen. Aardewerk zoals een tajine of kommen, spullen voor in huis zoals lampen en spiegels en producten voor de verzorging. Maar je kan er ook een Marokkaanse high-tea doen. Lijkt mij heerlijk! De winkel ziet er heel sfeervol uit. En je kan er lekker rond snuffelen.

Wat mij vooral steeds opvalt is dat in de meeste winkels er altijd iemand is die vol passie kan vertellen over de producten. Je er goed en eerlijk advies krijgt en dat die mensen het contact met de klanten heel erg belangrijk vinden. Ik bestel echt heus wel eens iets online, maar de beleving van een winkel is toch vele malen leuker. En ik probeer toch zoveel mogelijk alles in de stad te kopen. En gewoon lekker zaterdagmiddag naar de markt en dan lekker wat winkels langs is toch gewoon heerlijk.