Had ik maar een baard....

Ik ben niet zo'n vrouw die graag wenst een keer één dag een man te zijn, maar toen ik deze zaak zag wilde ik dat ik een baard had! Zo'n mooie grote volle baard. Maar ja, als vrouw is dat niet echt charmant dus ik doe het maar zonder.

Nieuw in de Frankensteeg is Headcase barbershop. Een echte authentieke mannenkapper. Waar je dus ook je volle baard mooi kan laten trimmen. Toen ik er de eerste keer langs liep werd ik eigenlijk gelijk naar binnen getrokken door de mooie inrichting. Ik heb heel kort even een blik geworpen in de zaak die echt stijlvol is ingericht. Maar omdat ik dus geen baard heb ging ik snel weer verder.

Nu toch maar eens even naar binnen gelopen om te kijken wat deze "hoofdzaak" nou zo bijzonder maakt. Binnen klopt alles! Er hangt een rauwe stoere mannensfeer. Met de stoere ongelakte houten planken aan de muur, de whisky op de plank en allemaal stoere potjes met stoere smeerseltjes voor de baardverzorging. Want een baard heb je niet zo maar. Als je je baard mooi wilt houden, moet je hem goed verzorgen. Ik zelf heb dus bar weinig ervaring met een baard (gelukkig) maar ik vind een goeie baard altijd wel mooi hoor!

Toevallig zat er een vriend van mij (David) binnen, die net klaar was. Hij zag er weer netjes uit! Hij vertelde dat hij hier erg graag heen gaat, omdat hij heel goed wordt geknipt en ze nemen de tijd voor je. En vaak zitten er meerdere mannen bij elkaar lekker te ouwehoeren over.....Ja waar hebben mannen het eigenlijk over? 
De mannen van Headcase vinden aandacht heel erg belangrijk! Gewoon no-nonsens en goed knippen. Ze knippen natuurlijk ook gewoon kapsels en als je lekker glad geschoren wilt worden kan dat ook! Dus baard of geen baard, als je man bent zou ik zeker eens binnen lopen! En vrouwen krijgen een lekker kopje koffie terwijl manlief geknipt wordt. 

De verdediging

Dat ik van de middeleeuwen houd dat had ik al eens verteld. Als je door Zutphen loopt zijn er genoeg plekken om die sfeer te proeven. De Kruittoren is ook een van de plekken die daar bij hoort. De toren staat een beetje verloren tussen nieuwe gebouwen in. Maar ooit was het een deel van de verdedigingswerken van Zutphen. Kan je je voorstellen dat je van buiten Zutphen tegen die dikke muren aan keek. En daar stond dan op een hoek die toren waarvan ze vanuit gaten met pijl en boog naar beneden konden schieten.

Toen de toren gebouwd werd, was er nog geen sprake van buskruit. Waarschijnlijk heeft de toren de naam Kruittoren pas later gekregen. De toren was in het begin ook open aan de stadskant. Een open keel noemen ze dat. Dat was zodat als de vijand de toren zou overmeesteren ze zich er niet in konden verschansen. Aan de stadskant zaten houten schotten die ze, als de toren zou worden veroverd, van een afstand in de brand konden zetten om zo de vijand uit te roken. Fijne tijd was dat toch hè!

Als je vandaag de dag naar de kruittoren gaat, kan je deze bezichtigen. Als je naar rechts het Walhalab van Marco Mout in loopt, kan je vragen om een rondleiding. Marco (maar ook zijn leerlingen) kunnen geweldig vertellen over de toren en nemen je mee naar vroeger tijden. Op de eerste verdieping kan je goed zien hoe de toren in elkaar zit. En hoe dik de muren zijn. Er zitten gaten in de muren vanwaar ze vroeger konden schieten op vijanden. Daar kan gewoon iemand in liggen, zo dik zijn de muren. Ik heb begrepen dat daar zelfs planken in zaten zodat er meerdere mannen boven elkaar liggend, konden schieten.

Vanaf de eerste verdieping gaan er twee trappen (een links en een rechts) naar de tweede verdieping. Die trappen zijn op een aparte manier gemaakt, de treden zijn namelijk allemaal anders van hoogte, soms heel hoog soms laag en dat loopt heel ongemakkelijk kan ik je vertellen. Dat was dan ook de bedoeling. Als er mannen via de bovenverdieping probeerde de toren te bestormen moesten ze via die trap naar beneden en dat lukt niet snel. Terwijl de mannen die de toren verdedigde dat natuurlijk al gewend waren. Zie je het al voor je dat je in een harnas die trap af moet? Ik was al buiten adem zonder harnas!

Bron foto Kruittoren: Dionne Dingemans

De Sint is weer in het land

Ja ja, hij is er weer, die goeie ouwe Sint! En wat gezellig spannend is dat toch altijd. Mijn zoontje is nu acht en gelooft nog altijd in Sinterklaas, maar dit zal wel het laatste jaar zijn. Dat maakt dit jaar toch wel weer bijzonder! Dus we zijn lekker naar de kade geweest om de Sint te verwelkomen. Lekker pepernoten eten en hij mocht natuurlijk zijn schoen zetten.

Sinds mijn dochter niet meer in de Sint gelooft mag zij met de rest van de familie mee doen met lootjes trekken. Dat is natuurlijk ook heel spannend. Maar ook wel wat werk. Een surprise maken en gedicht schrijven en waar ga je dan je cadeau halen?

Ik ben er zelf nogal een voorstander van om in eigen stad de Sint inkopen te gaan doen. Daar zijn genoeg leuke winkels voor. En zo kom ik dan ook bij Zazou in de Laarstraat terecht. Dat is zo'n leuke kleurrijke winkel met allemaal hebbedingetjes en tweedehands kleding.

Als je de winkel binnenloopt zie je overal om je heen mooie kleurrijke dingen. Boekjes, mandjes, sleutelhangers, kettinkjes, van alles. Ik zag er ook wat kleine speeltjes die ik vroeger ook had. Zo grappig! Zoals zo'n houten poppetje op een cilinder en als je dan op de onderkant drukt, valt het poppetje om. Ik weet eigenlijk niet waarom, maar vroeger vond ik dat erg leuk en mijn zoontje vond het ook erg leuk. Er lagen nog meer kleine speeltjes van hout. De meeste spullen zijn fairtrade. Er wordt in ieder geval goed gekeken naar de manier waarop iets wordt vervaardigd. Duurzaamheid is belangrijk en dat vind ik als klant ook fijn. Er is voor ieder wat wils. Vorig jaar heb ik voor mijn dochter een leuk boekje gevonden. Voor dit jaar is het nog geheim!

Achter in de winkel is ruimte voor de kleding. Het is tweedehands kleding, dus betaalbaar maar heel netjes. Alles wordt goed geselecteerd voor dat het in de winkel komt te hangen. Dus het ziet er allemaal hartstikke mooi uit. En het aanbod wisselt daardoor ook geregeld, dus je kan er steeds weer andere leuke kleren vinden. De kleding is vooral voor kinderen en dames.

Je kan er heerlijk een tijdje rondsnuffelen want er is genoeg te zien en als je dan iets tegenkomt waar je iets over wil weten word je heel vriendelijk geholpen. En dan kom je dus als blije sint (of piet) weer naar buiten. Oh ja, ik zag een oprijplank voor de deur, dus je kan er ook met een kinderwagen of rolstoel makkelijk naar binnen.