Had ik maar een baard....

Ik ben niet zo'n vrouw die graag wenst een keer één dag een man te zijn, maar toen ik deze zaak zag wilde ik dat ik een baard had! Zo'n mooie grote volle baard. Maar ja, als vrouw is dat niet echt charmant dus ik doe het maar zonder.

Nieuw in de Frankensteeg is Headcase barbershop. Een echte authentieke mannenkapper. Waar je dus ook je volle baard mooi kan laten trimmen. Toen ik er de eerste keer langs liep werd ik eigenlijk gelijk naar binnen getrokken door de mooie inrichting. Ik heb heel kort even een blik geworpen in de zaak die echt stijlvol is ingericht. Maar omdat ik dus geen baard heb ging ik snel weer verder.

Nu toch maar eens even naar binnen gelopen om te kijken wat deze "hoofdzaak" nou zo bijzonder maakt. Binnen klopt alles! Er hangt een rauwe stoere mannensfeer. Met de stoere ongelakte houten planken aan de muur, de whisky op de plank en allemaal stoere potjes met stoere smeerseltjes voor de baardverzorging. Want een baard heb je niet zo maar. Als je je baard mooi wilt houden, moet je hem goed verzorgen. Ik zelf heb dus bar weinig ervaring met een baard (gelukkig) maar ik vind een goeie baard altijd wel mooi hoor!

Toevallig zat er een vriend van mij (David) binnen, die net klaar was. Hij zag er weer netjes uit! Hij vertelde dat hij hier erg graag heen gaat, omdat hij heel goed wordt geknipt en ze nemen de tijd voor je. En vaak zitten er meerdere mannen bij elkaar lekker te ouwehoeren over.....Ja waar hebben mannen het eigenlijk over? 
De mannen van Headcase vinden aandacht heel erg belangrijk! Gewoon no-nonsens en goed knippen. Ze knippen natuurlijk ook gewoon kapsels en als je lekker glad geschoren wilt worden kan dat ook! Dus baard of geen baard, als je man bent zou ik zeker eens binnen lopen! En vrouwen krijgen een lekker kopje koffie terwijl manlief geknipt wordt. 

De verdediging

Dat ik van de middeleeuwen houd dat had ik al eens verteld. Als je door Zutphen loopt zijn er genoeg plekken om die sfeer te proeven. De Kruittoren is ook een van de plekken die daar bij hoort. De toren staat een beetje verloren tussen nieuwe gebouwen in. Maar ooit was het een deel van de verdedigingswerken van Zutphen. Kan je je voorstellen dat je van buiten Zutphen tegen die dikke muren aan keek. En daar stond dan op een hoek die toren waarvan ze vanuit gaten met pijl en boog naar beneden konden schieten.

Toen de toren gebouwd werd, was er nog geen sprake van buskruit. Waarschijnlijk heeft de toren de naam Kruittoren pas later gekregen. De toren was in het begin ook open aan de stadskant. Een open keel noemen ze dat. Dat was zodat als de vijand de toren zou overmeesteren ze zich er niet in konden verschansen. Aan de stadskant zaten houten schotten die ze, als de toren zou worden veroverd, van een afstand in de brand konden zetten om zo de vijand uit te roken. Fijne tijd was dat toch hè!

Als je vandaag de dag naar de kruittoren gaat, kan je deze bezichtigen. Als je naar rechts het Walhalab van Marco Mout in loopt, kan je vragen om een rondleiding. Marco (maar ook zijn leerlingen) kunnen geweldig vertellen over de toren en nemen je mee naar vroeger tijden. Op de eerste verdieping kan je goed zien hoe de toren in elkaar zit. En hoe dik de muren zijn. Er zitten gaten in de muren vanwaar ze vroeger konden schieten op vijanden. Daar kan gewoon iemand in liggen, zo dik zijn de muren. Ik heb begrepen dat daar zelfs planken in zaten zodat er meerdere mannen boven elkaar liggend, konden schieten.

Vanaf de eerste verdieping gaan er twee trappen (een links en een rechts) naar de tweede verdieping. Die trappen zijn op een aparte manier gemaakt, de treden zijn namelijk allemaal anders van hoogte, soms heel hoog soms laag en dat loopt heel ongemakkelijk kan ik je vertellen. Dat was dan ook de bedoeling. Als er mannen via de bovenverdieping probeerde de toren te bestormen moesten ze via die trap naar beneden en dat lukt niet snel. Terwijl de mannen die de toren verdedigde dat natuurlijk al gewend waren. Zie je het al voor je dat je in een harnas die trap af moet? Ik was al buiten adem zonder harnas!

Bron foto Kruittoren: Dionne Dingemans

De Sint is weer in het land

Ja ja, hij is er weer, die goeie ouwe Sint! En wat gezellig spannend is dat toch altijd. Mijn zoontje is nu acht en gelooft nog altijd in Sinterklaas, maar dit zal wel het laatste jaar zijn. Dat maakt dit jaar toch wel weer bijzonder! Dus we zijn lekker naar de kade geweest om de Sint te verwelkomen. Lekker pepernoten eten en hij mocht natuurlijk zijn schoen zetten.

Sinds mijn dochter niet meer in de Sint gelooft mag zij met de rest van de familie mee doen met lootjes trekken. Dat is natuurlijk ook heel spannend. Maar ook wel wat werk. Een surprise maken en gedicht schrijven en waar ga je dan je cadeau halen?

Ik ben er zelf nogal een voorstander van om in eigen stad de Sint inkopen te gaan doen. Daar zijn genoeg leuke winkels voor. En zo kom ik dan ook bij Zazou in de Laarstraat terecht. Dat is zo'n leuke kleurrijke winkel met allemaal hebbedingetjes en tweedehands kleding.

Als je de winkel binnenloopt zie je overal om je heen mooie kleurrijke dingen. Boekjes, mandjes, sleutelhangers, kettinkjes, van alles. Ik zag er ook wat kleine speeltjes die ik vroeger ook had. Zo grappig! Zoals zo'n houten poppetje op een cilinder en als je dan op de onderkant drukt, valt het poppetje om. Ik weet eigenlijk niet waarom, maar vroeger vond ik dat erg leuk en mijn zoontje vond het ook erg leuk. Er lagen nog meer kleine speeltjes van hout. De meeste spullen zijn fairtrade. Er wordt in ieder geval goed gekeken naar de manier waarop iets wordt vervaardigd. Duurzaamheid is belangrijk en dat vind ik als klant ook fijn. Er is voor ieder wat wils. Vorig jaar heb ik voor mijn dochter een leuk boekje gevonden. Voor dit jaar is het nog geheim!

Achter in de winkel is ruimte voor de kleding. Het is tweedehands kleding, dus betaalbaar maar heel netjes. Alles wordt goed geselecteerd voor dat het in de winkel komt te hangen. Dus het ziet er allemaal hartstikke mooi uit. En het aanbod wisselt daardoor ook geregeld, dus je kan er steeds weer andere leuke kleren vinden. De kleding is vooral voor kinderen en dames.

Je kan er heerlijk een tijdje rondsnuffelen want er is genoeg te zien en als je dan iets tegenkomt waar je iets over wil weten word je heel vriendelijk geholpen. En dan kom je dus als blije sint (of piet) weer naar buiten. Oh ja, ik zag een oprijplank voor de deur, dus je kan er ook met een kinderwagen of rolstoel makkelijk naar binnen.

Even in de middeleeuwen

Ik hou van geschiedenis, vooral van de middeleeuwen. Vroeger verslond ik boeken van Thea Beckman. Hasse Simonsdochter was favoriet want dat speelt zich gedeeltelijk af in Zutphen.
Ik droomde hoe het zou zijn om in die tijd te leven.Waarschijnlijk was het hartstikke zwaar, maar ik ben nogal romantisch ingesteld wat dat betreft, dus ik vond het prachtig!

In Zutphen kan je je natuurlijk makkelijk in de middeleeuwen wanen. En ik was vroeger (en nu nog) vooral onder de indruk van het 's Gravenhof. In de 11e eeuw werd daar een palts (paleis) gebouwd dat een tijdelijk verblijf van de Duitse koning was.  Je kan op het 's Gravenhof de contouren van de palts nog zien. In het stedelijk museum is een maquette te zien van de palts.

De Walburgkerk kwam pas later. Ook zo'n imposant gebouw. Vroeger heb ik een aantal keren de toren beklommen, wat gaaf was dat zeg! Die enorme klokken die er in hangen! Wordt tijd dat ik dat nog eens ga doen. De Walburg is regelmatig open voor bezichtiging en je kan op zaterdagavond iets na half 6 mee om klokken te luiden met het klokkenluiders gilde. Lijkt me ook geweldig om een keer zo'n enorme klok te luiden!

In mijn gedachten is het zo dat mensen honderden jaren geleden dezelfde toren zagen als dat ik nu doe. Dat is een geweldige gedachte, maar helaas niet helemaal waar. De kerk is in de loop der eeuwen verbouwd en uitgebreid en de toren is afgebrand in 1948. Daarvan zijn er nog foto's en filmpjes op internet te vinden. Wat een raar gezicht was dat, de Walburg zonder torenspits.

En dan nog iets heel moois,waarvan ik het zo jammer vind dat ik er met mijn kinderen (nog) niet in kan, het schelpenpoortje.  Dit is gebouwd in 1697. Het werd gebouwd omdat de Baron van Walraven ven Heeckeren zijn tuin wilde laten moderniseren. In die tijd waren schelpen zeldzaam en dus waardevol. En daarom alleen verkrijgbaar voor rijke adel.
Als kind konden we de tuin van het hof van Heeckeren in en dan ging je door het schelpenpoortje. Prachtig is dat! Op een zonnige dag glom het parelmoer van de schelpen zo mooi! Gelukkig kunnen we volgend jaar weer door het schelpenpoortje heen. Wist u trouwens dat er ruim 10.000 schelpen in het poortje zitten en dat er in Nederland maar 4 schelpenkoepels zijn.


Wist u dat?: De palts was gebouwd van tufsteen dat een hoog gehalte aan ijzererts bevat. Toen de palts werd gesloopt, is de tufsteen gebruikt om het 's Gravenhof te egaliseren.  Toen (heel veel later) de auto's met automatische vergrendeling kwamen bleek dat deze in een bepaalde hoek van het plein steeds open gingen, na het afsluiten. Na onderzoek bleek dit te komen door de hoge concentratie tufsteen.


Voor meer informatie over de Walburg kunt u op de link klikken, rechts op de pagina.
Bron: Foto Palts, Gemeente Zutphen Archeologie.
Bron: Foto Walburgkerk, Marcel Diseraad

lekker gezond!

Na al dat snoepen van afgelopen week moet er natuurlijk ook weer gewoon gezond gegeten worden en een balansdag (of vijf) zou niet misstaan. Ik houd heel erg van fruit en groente en sapjes en kleurtjes en dat heb ik allemaal gevonden bij "The Juice Lab" (of sapjes bar zoals ik vaak zeg) in de Lange Hofstraat.
Heerlijke sapjes in allerlei geuren (het ruikt er heerlijk) en kleuren. Je kan zelfs je eigen sapje laten samenstellen. Die kan je dan een paar dagen later ophalen.

Maar eigenlijk is het zoveel meer dan een sapjes bar! Ik heb er al heerlijke salades, soep en yoghurt gehaald. Allemaal even lekker! Allemaal vers gemaakt met liefde en dat proef je!
En wat een geluk dat ik tegenover deze winkel werk. Dus ik "vergeet" nog wel eens lunch mee te nemen, zodat ik weer even naar de overkant kan rennen voor iets lekkers.

Ik hou van sapje nr.15 met ananas, peterselie, bleekselderij en granny smith. Heerlijk! En ik heb er al een gehad met bietensap, die was ook lekker. En het is dus biologisch en rauw geperst. Wat wil een mens nog meer?
Je kan er ook een gembershot halen. Heel gezond, maar jeetje wat heftig zeg! En toch heb ik het twee keer gedaan en wat was ik snel van mijn verkoudheid af!
Ik ben gek op yoghurt met van alles erin. Dat kan dus ook. Lekker vers fruit en granola.
En verse salades die zijn ook heerlijk! Het is allemaal mooi ingepakt zodat je het makkelijk kan mee nemen naar huis of naar je werk zoals ik.

Peter Gast en zijn partner Jaqueline van Liere zijn super vriendelijk en hebben veel passie voor wat ze doen. Ze kunnen ook heel veel vertellen over de ingrediënten en wat waar goed voor is. En er komen steeds nieuwe dingen bij. Zo zijn er al crackers gemaakt van het pulp van de groente en kruiden. Die heb ik nog niet geproefd, maar ik weet zeker dat deze heel lekker zijn, want Nadja van den Berg van Cucinacasa heeft ze gemaakt. En zo wordt er dus niets weggegooid!

Ben je nieuwsgierig? Ga eens langs in de Lange Hofstraat 27 en laat je verrassen!

soms denk je dat je iets weet.......

Soms denk je dat je iets weet, maar blijkt dat eigenlijk niet zo te zijn. Dat was ook het geval bij het museumwinkeltje "Het Snoepje". Ik kende dit winkeltje wel. Ik was er tenslotte al een paar keer geweest. Maar toch werd ik weer verrast. Niet alleen door de enorme hoeveelheid aan snoep (ik droomde als kind dat ik 's nachts werd opgesloten in de snoepwinkel en zo veel kon snoepen als ik maar wilde) maar ook door de hoeveelheid soorten chocolade, de mooie kleine doosjes waar dropjes en dergelijke inzitten. Nostalgie is het! Alle snoepjes die je vroeger bij Opa en Oma wel eens kreeg.En dan kan je dus uit al die potten met snoepjes kiezen wat je wilt en zo je eigen mix samen stellen.

Mijn zoontje was met me mee en de mevrouw van de winkel (Heidi) wilde hem een snoepje aanbieden. Hoe fijn dat ze eerst vroeg of hij ergens allergisch voor is. Gelukkig is hij dat niet maar voor heel veel kinderen is dat anders. En de volgende verrassing was dan ook dat ze daar gespecialiseerd in is. Ze heeft dus snoep voor iedereen! Ook als je een allergie of intolerantie hebt voor een bepaald voedingsmiddel. Heidi kan je daar dus van alles over vertellen.

Maar de grootste verrassing kwam toen Heidi mij uitnodigde om even mee te lopen naar de koffie kamer. Ik dacht dat het een onderdeel van het museum was en dus om naar te kijken.
Wat een mooi pand met super mooie kamers. Het hoogte verschil in de kamers is ook zo leuk, trappetje op, trappetje af. Toen gingen we door de bibliotheek (ook erg mooi) naar de koffie kamer. En wat blijkt.....
Je kan daar dus echt koffie drinken met een huisgemaakt gebakje. Nou hoor ik al mensen zeggen, "goh, wist je dat niet?". Nee dat wist ik echt niet! Maar ik ga daar dus zeker eens een lekker kopje thee leuten. Want het zag er super knus en sfeervol uit. En dat vind ik dus zo leuk aan verdwalen in je eigen stad!

Wist u dat?

• "Het snoepje" al vierenhalf jaar bestaat.
• "Het snoepje"één van Nederlands grootste assortiment aan Oudhollands snoep en chocolade voor mensen met een voedselallergie heeft.
• De koffiekamer ook al twee jaar bestaat.

Adres: Ravenstraatje 3

Wie ik ben?

Zo'n 38 jaar geleden werd ik geboren in Zutphen. Mijn hele jeugd heb ik in het centrum gewoond. 
De eerste 8 jaar in de Waterstraat, toen naar de Kolenstraat, waar ik mijn ouderlijk huis verliet om in de Kuiperstraat (lekker ver weg) in een kamer te gaan wonen. Ik woonde nog half in de Marschpoortstraat en even aan de Vispoortplein en toen ben ik het centrum uit gegaan.

Nu woon ik al jaren in de Zuidwijken, maar het centrum trekt nog steeds. 
Zodra ik de stad in fiets, de torens hoor, dan ben ik thuis! 

En nog steeds na al die jaren in het centrum, kom ik nieuwe dingen tegen. Verwonder ik me over de mooie leuke plekken, winkeltjes en bijzondere projecten.

Ik ben moeder van twee geweldig leuke kinderen! Een dochter van bijna 12. Ze zit in de brugklas van het Baudartius. En een zoon van bijna 8 die op de Walter Gillijnsschool zit. Ik ben altijd erg actief geweest op school, maar dat wordt nu een beetje minder omdat er nu een continu rooster is er het overblijven er niet meer is. Dat geeft weer tijd en ruimte voor nieuwe avonturen.

Daarnaast werk ik op dinsdag en vrijdag in een van de leukste winkels van Zutphen. 
Noten & Zo! 
Met heel veel plezier help ik daar allerlei verschillende mensen met verschillende wensen aan nootjes en heel veel andere lekkernijen. In de twee en half jaar dat ik daar werk, heb ik veel geleerd! Niet alleen over hoe ik noten moet branden, hoe noten groeien en geoogst worden, over hoe goed en lekker zuidvruchten zijn en nog heel veel andere dingen. Maar ook dat ik ondanks dat ik het niet dacht te kunnen, iets kan verkopen als ik er enthousiast van ben. En veel over wat er bij komt kijken om een ondernemer te zijn. Ik ben dat natuurlijk zelf niet maar ik zie het wel van heel dicht bij. Ik ben anders gaan kijken naar de kleine zelfstandig ondernemers waar Zutphen er veel van heeft. Ik ben anders naar de stad gaan kijken en naar de winkels.
Daar is ook het idee ontstaan om een tour langs alle leuke winkels en plekjes van "mijn" Zutphen te gaan doen.
In de komende tijd ga ik je mee nemen op een tocht langs alle leuke winkeltjes en plekjes die er in het centrum zijn. Ik hoop dat ik jullie kan laten zien hoe leuk en mooi Zutphen is!

Ga eens verdwalen in je eigen stad!